In Gesprek Met
In Gesprek Met
In gesprek met: Elvira Philipse
Loading
/

Elvira en Job praten over zoeken. Van ‘ietsisme’ naar een relatie met God. Hoe weet je wanneer je Hem ervaart en wat is Zijn plan? Van Katholicisme uit de jeugd naar Protestantisme.

I: Dit is Hoorbaar Geloof, de podcast van de gereformeerde kerk in Sliedrecht. Ik ben Job van Achterberg en vandaag is mijn gast Elvira Philipse. Dag Elvira.

R: Hai Job.

I: Ik heb je nu een keer eerder ontmoet. Toen hadden we een overleg met Alexander over hoe en wat met de kerk en digitale media in Covid 19 tijd, maar ik ken je eigenlijk niet zo goed. Ik krijg niet het idee dat je heel lang al bij de gemeente zit, volgens mij ben je nog vrij recent.

R: Ja, ik ben zeker vrij recent bij de kerk aangesloten. Ik ben sowieso vrij recent sowieso bezig met het geloof, dus dat is ook niet helemaal zo dat ik […]

I: Oké. Oh, daar ben ik heel benieuwd naar.

R: Ja. Dus ja allebei is het vrij recent. Ik ben oorspronkelijk katholiek opgevoed. Ik kom uit een katholiek gezin.

I: Echt waar?

R: Ja. Ik heb familie in Limburg zitten. Tenminste mijn ouders komen oorspronkelijk uit Limburg.

I: Ja.

R: Dus ja daar is katholiek natuurlijk een geloof wat veel gebruikt wordt. En ik ben ook gedoopt. En ik ben eigenlijk niet echt katholiek opgevoed. Dus het is eigenlijk ook in de loop der jaren is het een beetje vervaagd. Ik weet vooral in de jeugd ging ik heel vaak met Kerst ging ik dan wel naar de kerk.

I: Ja.

R: Maar goed, ja de katholieke kerk is ook in die zin een andere kerk al de protestante kerk heb ik al geleerd. Nou en toen ben ik eigenlijk nu met mijn huidige partner, mijn vriend, en hij is gelovig. Hij is protestants opgevoed. Voor hem is het geloof heel belangrijk. En hij heeft mij in 2018 ten huwelijk gevraagd en heeft ook gezegd van goh ik vind het heel belangrijk dat we voor de kerk trouwen en toen dacht ik nou als dat voor jou zo belangrijk is, dan vind ik het ook belangrijk om me daar in te verdiepen en me daarvoor in te zetten en te kijken van wat zou het geloof dan voor mij betekenen. Dus sindsdien ben ik eigenlijk een beetje zoekende van wat is het geloof nou voor mij en ik ben nog steeds daarmee bezig. Dus ja.

I: Vertel, want wat houdt je bezig daaraan?

R: Nou, ik heb altijd wel geloofd, dus ik heb vanaf […] in de zin van ik geloof dat er iets is.

I: Ja.

R: Het is niet zo dat ik helemaal niet denk dat er niks is, dus ik geloof echt wel in een God. Alleen bij een katholieke kerk wordt het heel nou ja ik heb zelfs missen, want zo noem je dat in de katholieke kerk, meegemaakt in het Latijn dat is voor een kind niet te begrijpen.

I: Echt Latijnse mis? Wordt dat daar nog echt gedaan?

R: Toen wel, maar daar ben ik op een gegeven moment wel mee afgehaakt, dat is natuurlijk niet echt te volgen. Dus ik heb voor mij was het geloof niet echt iets waarvan ik dacht nou […] ik snapte het niet, ik weet niet wat ik ermee moest. Dus […]

I: Was daar ruimte voor om dat te bespreken?

R: Nou, ik was zo jong. Ik denk dat ik ook me die vraag toen niet heb afgesteld. Ik denk dat het op een gegeven moment dat ik het wel oké vond van nou ja laat maar, we gaan niet meer.

I: Dan hebben we het over je tienerjaren of […]

R: Nog jonger zelfs.

I: Oké.

R: Ja. Ik ben zelfs ook naar het buitenland verhuisd en daar is het helemaal anders dus daar heb ik het helemaal een soort van overgeslagen en toen ben ik weer teruggekomen naar Nederland en toen ja ook mijn ouders hebben dat ook niet echt opgepikt dus nogmaals ik ben er niet echt mee opgegroeid. Dus het heeft me ook in die zin niet zoveel beziggehouden. Maar nu ben ik met de dominee zijn we eigenlijk, die is bij ons langs geweest en in gesprekken, we zijn eigenlijk nu helemaal vanaf het begin begonnen in Jip en Janneke taal van goh wat staat er eigenlijk in. Hij is me eigenlijk gewoon het verhaal aan het vertellen en tussendoor vragen aan het […] kan ik vragen stellen van he maar wat bedoel je dan en hoe moet ik dat dan zien.

I: En als je het dan over dominee hebt dan heb je het over Alexander.

R: Dominee Alexander, ja.

I: Oh wat leuk.

R: Ja. Omdat het voor mij […] het is echt nieuw. En ik moet zeggen de preken die nu worden gegeven, dus de zondagen dat ik nu naar de kerk ga, is voor mij al een stuk begrijpelijker überhaupt als de katholieke kerk, maar het pakt wat actuelere zaken, wat voor mij wat logischer is. Het is wat praktischer. Het wordt voor mij wat makkelijker uitgelegd als de wat recentere voorbeelden, bijvoorbeeld uit de krant worden gepakt. Kijk naar corona, dat zijn actuele dingen voor mij wat veel beter te begrijpen is als soms het echte, ja hoe zeg je dat, alleen maar naar het Bijbelse verhaal kijken en alleen maar verhalen daarvan pakken, maar ook voorbeelden vanuit de buitenkant, vanuit zaken die er nu spelen en daarbij het geloof mee […] kijken van wat wordt er nu mee bedoeld.

I: Ja, hoe is het actueel toepasbaar.

R: Ja. Dat is voor mij als groentje is dat iets beter te begrijpen als dat […] en dat vind ik heel fijn aan deze kerk. En dat vind ik ook heel fijn aan de gesprekken met dominee Alexander dat ik hele simpele vragen als ja waarom bidden we eigenlijk, dat is voor mij […] voor mensen die zich hun leven lang al naar de kerk gaan, is bijvoorbeeld heel normaal maar voor mij is dat soms wel een beetje gek van ja waarom doe je dat nou en nou zijn er wel veel meer vragen die we gaandeweg waar we tegenkomen waarvan ik zeg ja maar hm oké.

I: Ja.

R: Dus zo probeer ik me in het geloof te verdiepen en kijken wat het voor mij betekent, want op dit moment heb ik er ook nog geen antwoord op, weet ik nog niet wat het voor mij betekent en hoe belangrijk het voor mij kan zijn of is, maar ik vind het wel belangrijk om het te proberen en te kijken wat het voor mij kan betekenen. Ja.

I: Hoe was het om voor het eerst naar die kerkdienst te gaan? Zag je er tegenop?

R: Nee.

I: Oh dat niet.

R: Nee. Omdat ik er heel open in sta, ik sta er heel […] ik ben er eigenlijk naartoe gegaan van nou ik laat het op me af komen. En ja dat is […] en we zijn begonnen, tenminste voor mij was een van de eerste diensten een paar jaar geleden de POP 2000 dienst dus dat was gelijk ja wel een […] of TOP 2000 sorry niet de POP, TOP 2000 dienst dus dat is wel waarvan ik dacht oh huh zo kan het ook. Het was voor mij toen dacht ik nou ik weet het niet en toen op een gegeven moment ga je dan steeds meer ja ga je steeds vaker naar de kerk en dan denk ik nou het is eigenlijk ook wel ja ik snap het, ik snap wat er gezegd wordt en soms dan ben ik zelfs ook gewoon naar de kerk gegaan en dan had ik het gevoel van oh het is gewoon een plaats waar ik ook gewoon rustig kan nadenken. Ik hoef niet altijd per se naar de preek te luisteren, maar het is eigenlijk ook wel gewoon een moment dat ik even rustig kan nadenken over wat is er eigenlijk deze week gebeurd, en over waar ik mee zit dat ik daar gewoon eens echt een rustmoment voor heb. En ik merkte dat in de kerk dat ik dat gevoel wel kreeg en dat vond ik wel heel prettig. En dus ik ervaar het nu als heel fijn. In het begin vond ik het ja ik stond er wel open voor dus ik had er eigenlijk niet heel veel moeite mee.

I: Dat is positief.

R: Ja.

I: Ik moet zeggen dit is ook een heel open gemeente, waar je, tenminste in mijn ervaring, heel erg warm toegelaten wordt.

R: Nou dat heb ik ook heel erg ervaren, allebei hebben we dat heel erg ervaren dat we ontzettend met open armen worden ontvangen en wat ik wel heel fijn vind is dat ondanks dat ik nog zoekende ben in het geloof, het is niet zo dat ze dan zoiets hebben van oh jij bent niet gelovig, of jij bent nog niet zo lang aangesloten bij onze kerk wat doe jij hier. Nee, juist niet. Het is juist heel verwarmend. En als ik ook kijk bijvoorbeeld naar de dominee hoe hij zoveel energie erin stopt om juist je een fijn gevoel te geven. En als ik kijk naar andere leden dan denk ik nou dat voelt heel fijn en dat is ook een stukje wat, vind ik nu, wat ik inzie wat bij de kerk hoort. Dat ik denk oh het is ook echt een gemeenschap en dat vind ik heel mooi om te zien.

I: Ja.

R: En die associatie had ik eigenlijk ook nooit echt met de kerk gemaakt dus dat vind ik ook heel mooi dat je zoiets mag meemaken.

I: Ja, zeker. Je kiest die mensen niet, en zij kiezen jou niet, maar je zit daar toch met z’n allen.

R: Ja, precies. Ja.

I: Ik wilde je nog iets vragen maar dat ontglipt me nu. Oh ja, je zegt ik ben zoekende. En eerlijk gezegd zo kom je niet op me over. Wat vind je dat je zoekt en waar hoop je dat te vinden? Kun je het überhaupt vinden?

R: Ik weet het niet. Nou, bijvoorbeeld uitspraken als God is altijd bij je dat is voor mij in wat voor vorm is Hij dan bij me. Het is natuurlijk geen persoon zoals jij tegenover me zit, dat ik met diegene kan praten, of als ik ergens mee zit, ben ik aan het denken van ja hoe krijg ik daar een rustgevoel van, hoe weet ik dat Hij bij me is, hoe weet ik dat Hij me niet oordeelt. Dat moet bij mij nog een bepaald gevoel geven van ik moet het gevoel hebben dat Hij inderdaad bij me is, ik noem maar iets, even een voorbeeld. En dat gevoel heb ik nog niet ervaren, zo. Terwijl anderen juist wel vanuit het geloof bepaalde dingen hebben meegemaakt waardoor ze rust krijgen, waardoor ze zich gesteund voelen, waardoor ze zich […] onder andere. En zo heb ik dat nog niet zo letterlijk ervaren. En daarin ben ik heel benieuwd van ja hoe is dat met mij en kan mij dat zoiets overkomen. Is dat inderdaad zo dat ik dat gevoel ook krijg dat als ik hulp nodig heb of juist als ik een mooie ervaring heb dat er dan iemand is die daarmee erbij is, dat God daarbij is zeg maar. Ik hoop dat ik het een beetje goed uitleg. Hoe zeg je dat, ik geloof dat God er is, maar ik weet nog niet op wat voor manier Hij er voor mij is. Dat. En hoe ik dat kan ervaren dat Hij inderdaad bij me is, dat ben ik nog aan het onderzoeken en op wat voor manier Hij voor mij kan betekenen.

I: Ja, bijvoorbeeld potentieel is God hier aanwezig, terwijl wij hier met elkaar in gesprek zijn.

R: Ja.

I: Metafysisch gezien zie ik niet hoe God niet aanwezig zou kunnen zijn, gezien dat Hij overal aan ten grondslag ligt, maar […]

R: Ja.

I: Maar je zoekt die ervaring van nabijheid, begrijp ik dat?

R: Ja, zoiets, ja. En sommige dingen ook begrijpen. Kijk naar ziektes, kijk naar oorlogen, kijk naar dat soort vraagstukken dat zijn natuurlijk dingen wat ik probeer te begrijpen van oké maar waarom gebeurt dat ondanks dat God altijd het beste met mensen voor heeft en het goede wil, dat zijn vraagstukken die mij heel erg bezighouden en dat ik probeer te begrijpen waarom dat nog steeds gebeurt ondanks dat er een God is.

I: Ja, ja het probleem van lijden dat is geen makkelijke.

R: Nee.

I: Ja. Zijn dat ook dingen die je dan bijvoorbeeld met Alexander bespreekt?

R: Ja. Juist dat soort vragen natuurlijk en dat zijn vragen die mij ook wel bezighouden of […] dus dat probeer ik een beetje te zoeken van wat wordt er nou mee bedoeld en ook in Zijn verhaal oké maar wat is nou de betekenis geweest in Zijn hele pad, wat heeft Hij daarmee bedoeld, wat zijn Zijn intenties geweest, wat is Zijn doel, dat probeer ik ook te leren en te begrijpen en door middel van met Alexander gewoon het verhaal door te nemen. Ja, we hebben nu een paar sessies gehad, we zijn er nog lang niet, maar stukje voor stukje probeer ik dat verhaal te begrijpen. Dus zo bedoel ik denk ik.

I: Nou ja, ik vind het mooi dat je er zo mee bezig bent en dat je met die vragen worstelt, vind ik vreselijk belangrijk in plaats van dat je er een beetje soort doorheen wandelt nou het zal wel. Ik ben zelf ook wel van dat soort […] dat zijn heel moeilijke kwesties. Ik hoop een dezer dagen een aflevering van de podcast op te nemen met Alexander met nou hoe zit dat nou met het verschil tussen dat Oude Testament en dat Nieuwe Testament in hoe God daarin met de mens omgaat. En ja hoe werkt dat met bepaalde dingen die we tegenwoordig als nou ja afslachtingen zouden beschouwen en hoe werkt dat nou. Dus dat is ook heel moeilijk. Dat ben ik helemaal met je eens. Hoe kijk je nu terug op het katholieke geloof van je jeugd? Kijk je daar nu anders op terug of […]?

R: Ja, ik was zo jong. Het is […] nee, ja, weet je als ik eerlijk […] nee ik kijk daar niet vervelend op terug, maar het is ook niet dat ik zeg oh ik kreeg er echt veel energie van, dus ja […] maar nogmaals het is omdat ik zo jong was, dus dat ja […]

I: Heb je hier de katholieke kerk in Sliedrecht weleens geprobeerd?

R: Nee.

I: Oh, dat is een heel lief klein katholiek kerkje.

R: Ik geloof het. En dat is misschien ook het nadeel dat ik het weer misschien van bij een nou niet een verkeerde kerk, maar bij misschien het verkeerde soort […] ik bedoel je hebt natuurlijk in Sliedrecht ook kerken wat wel of niet bij je past, nou dat heb je ook bij katholieke kerken natuurlijk een kerk wat wel of niet bij je past. Ja, ik ben meegegaan met mijn oma, met mijn ouders, dus daar ga je dan automatisch natuurlijk als kind ook in mee. Ja, misschien was dat ook niet iets wat helemaal bij mij paste, of bij mijn ouders pasten dus dat is net […] en ik moet zeggen het is niet zo dat ik heel vaak naar de kerk ging hoor dat moet ik er echt wel bij zeggen. Nogmaals het waren echt de Kerstdiensten en […]

I: Ja, dat is zo dat had je gezegd.

R: En het is echt niet zo dat ik structureel heel veel ging. Ik ging weleens met mijn oma mee, en ik zag dat vooral als een heel leuk uitje met mijn oma en ja ik was vijf of zo, dus ja dat is natuurlijk een hele andere belevenis als dat je […]

I: Kaarslicht en de wierookgeuren en muziek.

R: Nou, dat was, ja dan mocht je een slokje drinken en een, ja hoe noem je dat, een, wat eten ze nou ook alweer.

I: Een hostie?

R: Ja.

I: Ja.

R: Ja, dat is dan als kind vind je dat dan leuk dat je naar voren mag lopen en dat je dan zoiets […]

I: Ja.

R: Dus daar sta je helemaal niet bij stil. Dus ik denk ook als wellicht nu […] als ik het nu zou proberen, zou het denk ik al sowieso een hele andere setting hebben als dat ik ja, als dat je echt jong bent. Ja.

I: En heb je nu dat je naar een protestantse kerk gaat, of überhaupt dat je nu naar een kerk gaat, heb je daar nu ook gesprekken over met je familie of is het iets wat […]?

R: Ja, wel meer.

I: Oké.

R: Nou, zeker ook omdat we natuurlijk hebben gezegd van we willen wel voor de kerk trouwen, dus dat is […]

I: Ja.

R: En ik moet zeggen dat vinden ze alleen maar heel mooi dat we dat doen. Dus ja dat wordt […] het komt wel wat vaker ter sprake als voorheen ja.

I: Ja.

R: En zeker als in interessante preken heb gehad of ja dan zijn dat wel dingen die ik dan wel leuk vind om te delen van oh het was super leuk, of interessant, of wat ik nou heb gehoord dat vind ik wel […] Ja en ik deel ook wel hoe mooi het is wat de kerk nu ook doet in deze tijd. Als je ziet de kaartjes die gestuurd worden, hoe mensen zich inzetten om toch nog ervoor te zorgen dat mensen contact met elkaar houden in deze tijden. Ja, dat vind ik wel mooie dingen, dat deel ik wel met mijn familie ja. Ja.

I: Ja en je hebt het net over hoe het nu in de kerk iets anders gaat. Of iets, nogal anders gaat.

R: Ja.

I: Hoe ervaar jij het zelf de manier waarop de diensten nu anders zijn bijvoorbeeld dus dat we naar een scherm kijken op zondagochtend in plaats van dat we in het gebouw zitten.

R: Ja. Ik vind het goed te doen. Ik vind het een mooi alternatief. Het is natuurlijk anders, helemaal als je in een kerk bent en je doet samen zingen dat is heel anders als dat je natuurlijk naar een scherm aan het kijken bent, maar het is niet zo dat ik me niet minder geconcentreerd voel, of niet minder […] ik kan me er wel volledig in, nou ja hoe zeg je dat, ik kan me er volledig in opgaan in de dienst zeg maar. Dus het is niet zo dat ik het anders ervaar. Het is alleen dat samenhorigheid wat je echt in de kerk hebt als je bij elkaar bent, het fysieke, dat is natuurlijk wel echt wat je mist.

I: Ja.

R: En ja dat krijg je nooit met een beeld goed gemaakt.

I: Nee. Naast elkaar zingen, het is […] ik heb er ook over zitten denken van wat zouden we nou nog kunnen doen, dat we bijvoorbeeld nog mensen projecteren in het scherm die dan thuis meekijken of is er nou nog iets mee te doen, maar je zit toch niet naast die persoon die daar zit en ademt en naast je is.

R: Precies, ja.

I: Dat is toch zo belangrijk. Ik mis het erg.

R: Ja. Ja, dat krijg je nooit goed met een schermpje.

I: Nee.

R: Nee.

I: Wat je zei over het zoeken, dat blijft een beetje in mijn hoofd zitten. Als ik je vraag bid je ’s avonds, bijvoorbeeld, of ’s ochtends hoe […]?

R: Nee.

I: Nee?

R: Nee, nog niet.

I: Heb je dat overwogen?

R: Dat ben ik aan het overwegen ja, want mijn vriend doet het wel.

I: Oké.

R: Dus die doet het wel altijd voor het eten. En ja, ik weet niet zo goed waarom ik het niet doe. Het is niet […] ik moet wel de essentie snappen van het bidden en waarom ik bid, en ik ga niet bidden omdat het moet, ik wil wel bidden omdat ik daarin geloof en omdat ik dat wil doen.

I: Ja, nee zeker.

R: Dus dat is ja […] en daarvoor is voor mijn gevoel, ben ik nog niet ver genoeg in mijn, ja in mijn kennis dus dat voelt voor mij nog niet helemaal natuurlijk aan of zo.

I: Snap ik. Nee, helemaal. Ik ben op een gegeven moment met een app begonnen en dan word je gewoon een soort erin begeleid en dan op een gegeven moment is het een gewoonte geworden.

R: Ja.

I: Ik begon als een soort ik doe net alsof ik geloof en dan kijk ik wel wat er gebeurt, en nou is het gewoon dan van nou dan […] het zijn meer van nou wat ging er vandaag goed, wat had ik beter kunnen doen. En wat wil ik morgen dat er graag goed gaat en wie is er om mij heen die ik in gedachten moet houden.

R: Ja.

I: Er is een filosoof Charles Taylor die heeft een boek geschreven, een seculiere, nou ja A secular age, en daarin praat hij over hoe wij in de moderne tijd van een poreus zelf, dus een zelf dat bestond in een wereld waar allerlei krachten aanwezig waren en waar je echt naar die kerk ging om gesterkt te worden, dat we in de moderne tijd gegaan zijn naar een soort ommuurd zelf waarin we een soort gescheiden staan van de machten en krachten om ons heen. En ik vermoed dat als je jezelf openstelt, als je jezelf poreus maakt naar datgene buiten je dat het ook eenvoudiger is om dat naar binnen te krijgen en misschien dat je daarin vind wat je zoekt, het is maar een suggestie maar ik vind het zelf […] het is een soort alsof je je dagboek schrijft, of alsof je met iemand praat die het beste met je voor heeft, wat God op zich, nou ja die heeft het beste met je voor, dus in die zin […]

R: Ja.

I: Ja. Maar ja dat is in het begin zeker even wennen en dan voel je je wat ongemakkelijk.

R: Ja. Het is ook allemaal nieuw, dus het is allemaal […] het is nieuw.

I: Ja, van praat ik nou tegen mezelf of nou ja daar moet je dan […] daar moet je dan zo doorheen.

R: Ja. En het is wel leuk want wat dat betreft mijn vriend zegt ook voor mij is het ook gewoon heel goed, want voor mij zijn er ook heel veel dingen gewoon automatisch gegaan maar het is ook wel goed dat iemand die wat dat betreft er weinig verstand van heeft ook weer even van die vragen stelt waarvan je denkt oh ja hm daar heb ik eigenlijk ook nog helemaal niet zo […]

I: Ja, dus daar hebben jullie thuis ook allerlei gesprekken over dan waarschijnlijk?

R: Zeker, ja. We zijn er […] en zeker na zo’n gesprek met Alexander natuurlijk dan ja dan kunnen we zeker napraten en we hebben het er wel vaker over ja. Ook gewoon vragen dat ik denk nou ik zit hier gewoon eens over na te denken, wat vind jij er nou van. Hij zegt nou schrijf het op en dan kunnen we dat gewoon weer met Alexander bespreken of hij zegt nou zo sta ik erin, of daar geloof ik in, of […] dus we hebben er ook wel meer contact over ja.

I: Nou dat is heel positief.

R: Dat is wel mooi.

I: Doet me denken aan dat APK clubje wat we een tijdje hadden met de kerk, ik weet niet […] daar hadden we ook allerlei dit soort vragen met nou ja hoe zit dat nou met die waarom moest Jezus nu sterven en waarom moest […] wat is dat boek Openbaringen waar gaat het nou over.

R: Ja.

I: Nou ja en dan ga je dat boek Openbaringen maar eens doorkijken en dan denk je jongens wat […]

R: Ja.

I: Ik weet niet wat […] waar hij erover nadacht of wat hij gezien had toen hij het opschreef maar het zijn natuurlijk […] Ik weet niet of je het gelezen hebt het boek, Openbaring?

R: Nee.

I: Zou je voor de grap eens kunnen doen. Dat is echt, nou ja het is even wennen. Net zoals de visioenen van Ezechiël.

R: Ja.

I: Denk ik van hoe krijg je het verzonnen en het dan op […] wat heb je in Godsnaam letterlijk gezien dat je dat dan zo opschrijft.

R: Ja.

I: Want je zei je ging voor het eerst naar de kerk in een TOP 2000 dienst he?

R: Ja.

I: En dat is al een paar jaar terug.

R: Ja.

I: Maar dan ga je al best lang.

R: Ja, we zijn ook wel een tijdje op zoek geweest naar wat is nou de kerk wat bij ons past, dus we zijn ook wel naar verschillende kerken geweest.

I: Oh, dan heb ik je niet goed begrepen, ik dacht dat jouw vriend al ging hier.

R: Nee, die ging veel vaker naar de Grote kerk.

I: Oké. Naar de Hervormde Kerk, ja.

R: Ja. Dus […]

I: Oh, dan ben ik helemaal benieuwd waarom jullie uiteindelijk bij de Oranjestraatkerk zijn beland.

R: Ja, het paste gewoon beter bij ons denk ik. Het is niks mis met de andere kerk, maar gewoon de manier hoe de dienst is, de manier hoe dingen overgebracht worden, voor mij ook in begrijpelijke taal dat sprak ons meer aan, dus dat was een van de redenen. Kijk het is wel fijn dat als je naar een dienst naar buiten kunt lopen en dat je weet van oké dit was de essentie van de preek. En dat hebben we meer, dat gevoel, als bij een andere kerk waar we zijn geweest. En dat geldde voor hem ook dus vandaar dat we uiteindelijk wel zoiets hebben van ja we willen wel met een gevoel naar buiten gaan waarvan we […] over kunnen nadenken of kunnen reflecteren, of […] en deze kerk paste daar beter bij voor ons als een andere.

I: Ja.

R: Dus we zijn naar verschillende kerken geweest om te kijken wat past het beste bij ons en dat was deze. Ja.

I: Ja, snap ik. Ja. Ik ben gewoon lui, het is vijf minuten lopen. Ik ben zo opgevoed, dus toen ik zelf ging kijken denk ik van nou ja laat ik maar eens een gereformeerde kerk ga proberen.

R: Ja.

I: Uit dezelfde traditie en dat is gelukkig allemaal ook goed gegaan. Toen kwam […] ik heb toen op een gegeven moment Alexander op Twitter opgezocht en een berichtje gestuurd en ook gewoon aan de koffie gezeten met nou ja ik heb allerlei vragen en hoe kunnen we dat nou doen, dus ik deel jouw ervaring in die zin met […] ja hij kan dat heel goed.

R: Ja, absoluut, ja.

I: Zijn er nog bepaalde dingen waar jij het graag over zou willen hebben of ja […]?

R: Ik zou het niet weten. Van jou of in het algemeen?

I: Oh nee, gewoon überhaupt dingen. Nou ja, jij bent nou hier naartoe gekomen om een podcast op te nemen. Ik denk misschien heb je zelf wel dingen waarvan je dingen van oh dat had ik graag willen bespreken en het hoeft helemaal niet hoor.

R: Nee, ik heb niet zoiets waarvan ik denk […]

I: Nou, helemaal prima.

R: Nee.

I: Dan ga ik je gewoon heel veel succes wensen in je zoektocht.

R: Ja, dank je wel.

I: Ik hoop dat we snel weer bij elkaar in de kerk mogen zitten.

R: Dat hoop ik ook ja.

I: Dank je wel voor het fijne gesprek.

R: Ja, graag gedaan.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.